وقتی نیچه گریست

این رمان به دیدار خیالی فردریش نیچه، فیلسوف آلمانی و یوزف برویر پزشک وَینی و توصیف درمان های رایج وسواس فکری که هر دو شخصیت گرفتار آن هستند می پردازد. داستان این رمان در سال 1882 در شهر وَین کشور اتریش رخ میدهد، و درواقع این رمان تعامل بین فلسفه و روان درمانی و رویارویی خیالی سه شخصیت مهم قرن نوزدهم را به نمایش می کشد. پایان قرن نوزدهم است و پزشک مشهور یوزف بروی ر سعی دارد با روش های درمانی گوناگون سردرد های میگرنی نیچه را درمان کند. اما نیچه فیلسوف مغرور آلمانی حاضر نیست روان خود را به دست یک پزشک بسپارد و تنها به درمان جسمی بسنده کرده
است. اما درنهایت ترفند زیرکانه برویر که کتاب ب یشتر از هر چیزی به دنبال توصیف آن است، سرآغاز ورود به دنیای درونی نیچه و دیدار های پیاپی این دو، و دوئل های گفتاری تند بین آنها میشود.
وقتی نیچه گریست به واقعیت و خیال، عشق، تقدیر و اراده، در پایان قرن نوزدهم و در آستانه زایش دانش روانکاوی اشاره دارد کهبسیاری از ما با پیشرفت علوم پزشکی فراموش کرده ایم که پیشکسوتان این علم را از کجا شروع کرده اند و چگونه اندیشیده اند تا به اینجا برسد.
از جمله شخصیت های اصلی این رمان میتوان به فردریش نیچه، فیلسوف آلمانی جوان و هنوز شناخته نشده، یوزف برویر، از پایه گذاران علم روانکاوی و دانشجوی پزشکی جوانی به نام زیگموند فروید اشاره داشت عنوان کتاب به صحنه ی خاصی اشاره دارد که آن نیچه، که به عقاید قدرتمند و بحث برانگیزش معروف بوده، درحال گریستن به تصویر کشیده شده است. این رمان به دلیل توانایی درهم آمیختن حقایق با داستان و ایجاد تعامل یبن فلسفه و روان درمانی و همچنین ایجاد یک دید متفکرانه و تخیلی به ذهن دو شخصیت تاثیر گذار اواخر قرن نوزدهم، مورد ستایش قرار گرفته است