آینه در آینه

معرفی کتاب آینه در آینه

گزینش اشعار کتاب «آینه در آینه» را استاد شفیعی کدکنی، یار دیرینه ی هوشنگ ابتهاج انجام داده اند. ایشان در این باره گفته اند: «اگر می خواستم این انتخاب را بر محور اصلی شاهکاری او – که در آن اکثریت با غزل هاست – استوار کنم، شاید برای بعضی از گونه ها و نمونه های دیگر کمتر مجال تجلی حاصل می شد. اما در این گزینش، مقصود اصلی ارائه نموداری از مراحل مختلف خلاقیت هنری او و نمونه هایی از تجارب گوناگون وی در عالم شعر و شاعری بوده است». از سال 1369 که برای اولین بار این کتاب چاپ شد تا امروز، به دلیل استقبال گسترده ی طرفداران شعر و ادب فارسی، این کتاب بارها تجدید چاپ و به یکی از پرفروش ترین کتاب شعر های معاصر تبدیل شده است. این کتاب شامل تعدادی از غزل ها و اشعار نوی این شاعر است. برای اشنایی با آثار هوشنگ ابتهاج، بهترین کتاب های شعر هوشنگ ابتهاج را بخوانید.

درباره نویسنده کتاب آینه در آینه

امیر هوشنگ ابتهاج روز یکشنبه ۶ اسفند ۱۳۰۶ در رشت متولد شد. دوران ابتدایی خود را در رشت، و دبیرستان خود را در تهران گذراند و اولین دفتر شعر خود را با نام «نخستین نغمه ها» در همان دوران دبیرستان منتشر کرد. عشق آن روزهای امیرهوشنگ، «گالیا» نام داشت. دختری ارمنی که در رشت زندگی می کرد و مخاطب شعرهای ابتهاج شده بود. او با نام مستعار ه.ا سایه شاعر ایرانی قرن بیستم بود و بخش زیادی از عمر خود را در ایران گذراند و بسیاری از تحولات سیاسی، فرهنگی و ادبی کشور را تجربه کرد. آثار ابتهاج شامل دو سبک شعر کلاسیک و مدرن است و او را یکی از برجسته ترین شاعران معاصر ایران می دانند. از آثار شاخص او می توان به «کوچه شبانه»، «هنر قدم گذاشتن در زمان»، «سیاه و سفید»، «شاید»، «داستان»، «بال های کبوتر»، «اعداد» و «قرمز» اشاره کرد. او همچنین مجموعه ای از غزلیات خود را منتشر کرد که از بهترین غزل های زمان خود به شمار می روند. ابتهاج علاوه بر کار ادبی، به موسیقی نیز می پرداخت. وی در سال 2003 در گذشت.

در «هوشنگ ابتهاج-آثار و زندگینامه» بیشتر درباره ی این شاعر بخوانید

بخشی از کتاب آینه در آینه

گوش کن با لب خاموش سخن می گویم، پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید، حالیا چشم جهانی نگران من و توست

گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید، همه جا زمزمه عشق نهان من و توست

این همه قصه فردوس و تمنای بهشت، گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست

نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل، هرکجا نامه عشق است نشان من و توست