آب شور

«تابستان ۱۹۶۳ من عاشق شدم و پدرم غرق شد» این شروع تکان دهنده داستانی است که گذار نوجوانی را در هزارتوی تاریک بلوغ روایت می کند. مهم ترین درون مایه این رمان بررسی روان شناختی رابطه راوی نوجوان، عشق، دریا و پدر میان سالش است. در تابستانی گرم، در جزیره ای خلوت، در محاصره ماسه و موج و آسمان، نویسنده کوشیده با تاکید بر روان شناسی شخصیت ها به کاوش رابطه انسان با عشق، درد، شهوت، محیط زیست، خانواده و مرگ بپردازد. میشل پانزده ساله با پدر و مادرش تعطیلات سالیانه خود را در جزیره آغاز می کنند. ورود دختری دلربا آرامش جزیره و میشل را به هم می ریزد و او با رمز و راز عشق و پیامدهای تلخ و شیرین آن آشنا می شود.

آب شور با کاوش استادانه در دل نیاز انسان به دوست داشته شدن و پیچیدگی های رابطه متفاوت پسر با پدر و نیز پسر با مادر، و سردرگمی نوجوان در کشاکش عشق افلاطونی و جسمانی، خواننده را با پرسش هایی اساسی درباره مفهوم عشق مواجه می کند.